τώρα που ο ντόριαν διαβάστηκε

Όταν ο πιο μισητός άνθρωπος του κόσμου είναι εκείνος που θες να έχεις δικό σου

να χαράξει τα αρχικά ή ακόμα και το όνομά του ολόκληρο πάνω σου
να κάνει την καρδιά σου κομμάτια μόνο για να τα ξαναβάλει στη θέση τους αργότερα σαν να είναι παζλ που φτιάχνει στον ελεύθερο του χρόνο
να παίζει με τις λέξεις ώστε να ψάχνεις να βρεις τα νοήματα ασταμάτητα
να στρίβει δεξιά και αριστερά μένοντας στο ίδιο τετράγωνο
να χτενίζει και να πλέκει τα μαλλιά του για να τα χαλάς εσύ άθελά σου
να μιλάει για να μην ακούς και αντίστροφα
να κρυώνει για να τον ζεσταίνεις και να κοιμάσαι ενώ μένει ξύπνιος
να μαλώνετε για να φιλιώνετε
να λέει αστεία για να γελάς

να ανοίγει τα χέρια του διάπλατα σαν να σου λέει "καλώς όρισες, αγάπη μου" και να απαντάς "καλώς σε βρήκα, έρωτα"

Brixton

κάθε φορά μία εντύπωση
όλα θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα
πιο έντονα
με σατιουρέισιον ή χωρίς

τουλάχιστον
στις δύο ζωές που ζω
η μία είναι ονειρεμένη
στην κυριολεξία
γιατί στον ύπνο μου κάνω όλα αυτά
που στον ξύπνιο νοσταλγώ

Πέμπτη's mood swings

[χαστούκι]

διαταραχή ισορροπίας
όμως οι ανισόρροποι άνθρωποι είναι οι ομορφότεροι άνθρωποι και χάνεις
το περπάτημα στη βροχή
στη Γρανάδα ή την Αλικάντη
χάνεις δίχως να σε νοιάζει
γιατί έφυγες δίχως να παίξεις

οιδηματικοί αστράγαλοι και χοντροκομμένα μαύρα παπούτσια
ξέρω
δε φταις εσύ
τα γονίδια